Bu sabah buna uyandık.
Çamlıhemşin’e birkaç yıldır doğru düzgün kar yağmadı ve biliyoruz ki bu durum doğanın tüm döngüsünü tehdit ediyor. Bu kış da tam ümidi kesmişken, son cemreler düşmeden kar toprakla kavuştu.Yaşadığımız yerden merkeze ulaşım yolu kapalı.’Dur, biraz nefes al, hiçbir şey yapmadan öylece beni izle” dedi doğa bugün!
Nerede olursak olalım sanki bitmeyecek bir ömrümüz varmış gibi durup nefes almadan koşuyoruz. Her şeyi hızlandırılmış bir film gibi yaşamak ve tüketmek normalleşti. Ama değil, var oluşa aykırı. Moyy Atölyenin tüm hikayesi bu hızlı yaşam döngüsünün içinde bir soluklanıp, durmakla ilgili...
Yaşama dair bişeyleri zamansız ama ömürlük, yavaşça, biraz durup düşünerek üretmenin de, tüketmenin de mümkün olduğunu tecrübe ediyoruz. “Eyvah şimdi kar yağdı, yollar kapandı işler durdu, kargolar yola çıkmadı, kapandık kaldık değil, ‘ohh be sonunda kar yağdı, bize sahip olduğumuz her şeyi veren toprak rahatladı, baharda çiçekler açabilecek ‘ diyerek son kışın tadını çıkarıyoruz.
